Podzielmy się opłatkiem…

 

W ciszy oczekiwania, w zadumie nad przemijaniem,

W skupieniu, którego nam dziś trzeba, i które w nas zostanie….

Podzielmy się opłatkiem, podzielmy się spojrzeniem,

By to, co w duszy tkwi jak zadra, nie wzięło góry nad marzeniem,

że mimo upływu lat Dziecina  znowu w nas obudzi

to, co najlepsze: tkliwą miłość, przebaczenie i nieugiętą wiarę w ludzi.

 

      Podzielmy się opłatkiem niewinnym, czystym, białym

      I niech każdy patrząc w przyszłość ma poczucie,

     Że w tym świecie choć niedoskonałym, nie jest sam w ludzi tłumie,

     że jest ktoś, kto pocieszy, poda rękę, wysłucha, kto zrozumie….

     bo siła człowieczeństwa to nie poklask i obłuda,

     lecz bycie z sobą, nie obok, że to Wiara daje siłę i że to Miłość czyni cuda.

 

Więc podzielmy się opłatkiem, zróbmy to z życzeniem,

By cud Bożego Narodzenia był i dla nas odrodzeniem…

 

                                                                                                  U. Ostrowska

 

 

Boże Narodzenie, 2022